Çiçek Yetiştirme

GÜL YETİŞTİRME TEKNİKLERİ

Kalıcı olduğu düşünülürse gül bitkisi dikilmeden önce gerekli hazırlığın dikkatle yapılması,doğru dikim, sonrasında bakım ve budama işlemlerinin tam vaktinde uygulanmasıyla gülleriniz yıllar boyunca cazip çiçekleriyle bahçenizi süsler. Gül bakımı zor değil ancak ihtimam ve dikkat isteyen bir iştir.
GÜL SATIN ALIRKEN..
Fidanları güvenilir bir seradan temin edin. Güllerinizi saksı içinde alırsanız her mevsim dikebilirsiniz. Fidanları almadan önce dikkatle inceleyin. Aşının üzerinden çıkan en az dört adet sağlıklı dal bulunsun.Yaprakları canlı ve lekesiz olsun. Saksının içini ot bürümüş, altından kökler fışkırmışsa bu iyiye işaret değildir. Bitkinin kart olduğunu gösterir.
Ancak ilk ve sonbaharda çok fazla çeşit bulunduğu için bu zamanlarda daha kolay seçim yapabilirsiniz. Ayrıca sonbaharda dikilen güller daha kolay tutar. Kış boyunca yerine alışır ve baharda güzel açar.
GÜL HANGİ TOPRAKTA YETİŞİR..
Gül fazla seçici olmamakla beraber, en iyi bağ toprağı da denilen demiri bol hafif kırmızımsı,kumlu killi toprakta yetişir. Bakir toprakları sever. Fazla asitli,kireçli ve besin açısından zayıf topraklar gül yetiştirmek açısından uygun değildir. Bol gübre veya kompost kullanılarak böyle topraklarda da gül yetiştirmek mümkündür.
Ağaç veya yüksek çalı bitkilerinin altlarına gül dikilmemelidir. Gölge olması bir yana, ağaç kökleri fidanların gelişmesine izin vermez.
Daha önce gül yetişmiş topraklara veya eski gül fidanlarının yakınına yeni gül dikilmesi uygun değildir. Sebebi tam bilinmemekle beraber yeni güller böyle yerlerde iyi gelişemez, hatta ölebilir. Bu durum "gül hastalığı" diye adlandırılmıştır.
Mecbur kalınırsa dikim çukuru biraz geniş ve derin açılır ve buradan çıkan toprak kullanılmaz. Bahçenin başka bir yerinden toprak getirilir. Eski toprak başka yerde rahatlıkla kullanılabilir.
Ayrıca toprağın drenajlı olması gerekir. Su tutan yerlere gül dikilmez.

ESKİ GÜLLERİN YERİNİ DEĞİŞTİRMEK..
Bazen gölgede kaldığı için veya başka bir sebeple gül fidanının yeri değiştirilmek istenir. Bitki 10 yaşında bile olsa bu mümkündür. Bu iş için en uygun zaman kasım-aralık aylarıdır. Böylece fidan bahar gelmeden yeni yerine alışma fırsatı bulur.
Önce yeni çukur açılıp hazırlanır. Daha sonra sökülecek gülün dalları kısaltılır. Bitkinin etrafı köke zarar vermeden açılır. Çatal bel yardımıyla dikkatle yerinden oynatılır. Toprağıyla çıkarılırsa daha iyi olur. Vakit geçirilmeden yeni yerine dikilir ve bolca sulanır.
GÜL İÇİN GEREKLİ BESİN NASIL SAĞLANIR..
Aşırı besin tüketen bir bitki olduğu için toprağı her yıl gübrelenmelidir. Güllerin çevresi sonbaharda yanmış gübre ile tamamen örtülür. Bu suretle hem kökler soğuktan korunmuş olur hem de toprak besince zenginleşir.
●Gül için hazırlanmış kurumuş kan ve öğütülmüş boynuz ile yapılan tabii gübreler de çok faydalıdır. Yavaş etkili bu gübreler ilkbaharda fidan başına bir avuç hesabıyla gül diplerine serpilir.İlk çiçekleri geçtikten sonra ve yaz ortasında olmak üzere iki kere daha aynı miktarda gübre verilmelidir.
●Fidanlar tomurcuk zamanı gübre şerbeti veya suni gül gübresi eritilmiş suyla arada bir sulandığı takdirde bol çiçek açar. Temmuz ayına kadar hiç olmazsa üç kez şerbet verilmelidir. Özellikle çiçekli dönemlerinin sonunda verilirse yeni tomurcuklar çıkarmakta gecikmeyecektir.
Gülleri beslemek için yukardaki iki usulden biri tercih edilir.
Gübre şerbeti için bir kovaya bir kaç kürek yanmış gübre ıslatılır. Üzeri örtülü olarak 3-4 gün bekletilir. Daha sonra sulama sırasında güllere verilir. Özellikle kuş gübreleri böyle verilmelidir.
GÜL DİKİLECEK YERİN HAZIRLANMASI..
Az sayıda gül dikilecekse mümkünse dikimden bir ay önce 40-50 cm. derinlik ve 50 cm. genişlikte çukurlar açılır.Çıkan toprağın üst kısmı bir tarafa,alt tabaka ise başka bir tarafa ayrılır. Çok sayıda fidan tarh şeklinde dikilecekse seçilen yer bolca yanmış gübreyle karıştırılıp,tarla usulü kazılır. Çukurlar daha sonra açılır. Buralardaki yabani otlar ve varsa iri taşlar temizlenir.
GÜL DİKİMİ..
Ayrılan üst tabaka toprak fidan başına bir kova yanmış gübreyle karıştırılır. Yoksa gül için hazırlanmış yavaş etkili bir suni gübre fidan başına bir avuç toprağa karıştırılır. Çukura biraz gübreli toprak atılır. Fidan saksıdan toprağını dağıtmadan çıkarılır. Bunun için saksı dikkatle yan yatırılıp dibine birkaç kez vurulur. Fidan çukura oturtulur. Gübreli toprakla çukur doldurulur.Yetmezse alt topraktan ilave edilir. Aşı yeri hafifçe örtülür. Toprak ayakla dikkatlice sıkıştırılır. Hemen sulanır.
Gül çıplak köklü dikilecekse açılan çukurun dibine gübreli topraktan bir tümsek yapılır. Köklerin ezik ve yaralı yerleri hafifçe budanır. Kökler yelpaze biçiminde tümseğe yayılır ve çukur dikkatle doldurulur. Sıkıştırılıp sulanır. Çıplak köklü güller mutlaka sonbaharda dikilmelidir. Kökleri sıcak tutmak için fidanın dibine biraz saman veya kuru yaprak örtülür.
Bir kova içinde birer kürek gübre ve killi toprak az suyla eritilip dikimden önce kökler bu sulu balçığa batırılırsa daha kolay tutar.
DİKİM ARALIKLARI NE KADAR OLMALI..
Bu önemli bir ayrıntıdır. Fidanlar arasında yeteri kadar aralık bulunmazsa bitkiler havasız kalacağından mantar hastalıkları artar. Bakım işleri zorlaşır. Gülün cinsine göre dikim aralıkları şöyle olmalıdır:

Minyatür güller: 30 cm.
Melez çay ve demet güller, boylarına göre:
Kısa: 45 - 60 cm.
Orta: 60 - 75 cm.
uzun:75 cm. - 1 metre
Çalı güller: Boyuna göre 50 cm. ile 1,5 metre arası..
Sarmaşık güller: 2 metre..
GÜL NASIL BUDANIR..
Güller budandıkça gençleşir ve ömrü uzar. Her yıl budama yapılmalıdır.Bu pek zor değil ancak teknik gerektiren bir iştir. Bunu öğrenmek için en iyi metot budama mevsiminde bir gül serasını ziyaret edip,olayı bizzat yerinde görmektir.
Öncelikle kaliteli bir gül makası gerekir. Elleri koruyacak uygun bir eldiven de unutulmamalıdır.
Tekrar açan güller iklime göre ocak ve mart ayları arasında budanır. Bir kez açanlar ise çiçekleri geçtikten hemen sonra yazın budanmalıdır. Baharda budanırlarsa o yıl çiçek

açmazlar. Gül budaması gülün cinsine göre farklılık gösterir.
Budamaya başlarken öncelikle kuru,hastalıklı ve zayıf ve çok ince dalları dipten kesin. Bitki çalılaşmışsa hava alması için orta kısımdan birkaç dal alın. Bunlar düzgün olmayan çapraz dallar olabilir. Gülleriniz üç yıllık olunca her yıl eski dallardan üç de birini kesin. Gül budarken daima dalın dış yüzeyindeki bir gözün yarım cm. üzerinden kesin. Hafif verev,temiz bir kesik olsun.
Yeni dikilmiş güller kuvvetlenmesi için ilk yıl derin budanır. Aşı yeri üzerinden 15 cm. yani 3-5 göz üzerinden budanmalıdır.
Yetişkin melez çay ve demet güller de her dal 5-6 göz üzerinden budanır.
Çalı gülleri yüksekliğinin yarısı kadar kesilir. Kuru ve bozuk dallar ayıklanır.Derin budanmaz.
Sarmaşık güller ilk yıllarda şekil verilmek için budanır. Daha sonraları yalnızca kuru, bozuk ve hastalıklı dalları ayıklanır.
Minyatür güller de daha çok normal bir makasla hafifçe budanır. Kuru ve hastalıklı dalları ayıklanır.
Gül bitkisi için hijyen çok önemlidir. Budama sırasında çıkan bütün artıklar yakılarak yok edilmeli veya derhal bahçeden uzaklaştırılmalıdır.
YAZ BUDAMASI..
Bahar ve yaz aylarında gül keserken,her dalın üzerinde 4-5 göz bırakmaya dikkat edilir. Böylece dal körleşmez. Kalan gözlerden yeni tomurcuklar verir. Yeni dikilen güllerden vazo için gül kesmemelidir. Yalnızca solan güller gül makasıyla temizlenir.
Bazen gül dalları körleşir açmaz. Bunlar birkaç göz altından kesilirse yeni tomurcuk verir. Solmuş güller ve hastalıklı,kuru dallar açma mevsiminde de ayıklanmalıdır.

GÜL HASTALIKLARI
Güllere musallat olan bir çok zararlı vardır. Mantar hastalıkları:
Külleme:Yapraklar ve tomurcuklar pudralanmış gibi beyazlaşır. Zamanla tomurcuklar düşer,yapraklar kıvrılıp kurur.
Pas: Yaprakların altında pas rengi lekeler oluşur. Zamanla genişler ve yaprakları kurutur.
Siyah Nokta: Yapraklarda siyah noktalar oluşur.Genişleyerek yaprakları kurutur.
Güller budandıktan hemen sonra bakır esaslı bir mantar ilacı ile ilaçlanmalı ve bu işlem 2 haftada bir tekrarlanmalıdır. (Cupravit,Antracol vs.) Hastalık görünmeden ilaçlama şarttır.Başlamışsa ilaçlama olan hasarı düzeltmez ama hastalığı durdurur.
Zararlı böcekler: Gül bitleri,tırtıllar,testereli arı ve çeşitli böcekler..Bunlar ya bitkinin özsuyunu emer,ya da çiçek ve yaprakları yiyerek bitkiye zarar verirler.Uygun ilaçlar kullanılmalıdır.
Bazı böcekler dalların içine girerek boşaltırlar. Böyle hastalıklı dalları sağlam yerine kadar budamalıdır.
Mantar hastalıklarında belirti görülmeden ilaçlama yapılır. Böcek ilaçları ise zararlılar görüldükten sonra kullanılır. Bu ayrıntıya dikkat edilmelidir.
İlaçlama kuru,rüzgarsız,güneşsiz ve serin havada yapılır. Akşam üstü en uygun zamandır. İlacın tarifesi dikkatle okunur. Buna göre işlem yapılır.
SULAMA:
Gül dayanıklı bir bitki olduğu için,fazla sulanmasa da kolay kurumaz. Ancak çiçekleri küçülür,yeni tomurcuk vermez. Bitki gelişemez. Yeni fideler düzenli sulanmaz ise kuruyabilir. Bol sulanan güller sürekli gelişir ve çiçeksiz kalmaz. Ancak dibinde su beklememelidir.
En ideal sulama için gül fidanının çevresi hafif çukurlaştırılır. Haftada 1-2 defa bu çukur suyla doldurulur. Sadece toprağı ıslatmak yetmez. Az ve sık sulamak faydadan çok zarar verir. Saksı gülleri daha sık sulanmalıdır.

PENSTEMON ÇİÇEĞİ

Penstemon Yetiştiriciliği

    * Bilimsel Sınıflandırma
    * Âlem: Plantae
    * Bölüm: Magnoliophyta
    * Sınıf: Magnoliopsida
    * Takım: Polemoniales
    * Familya: Scrophulariaceae
    * Cins: Penstemon sp.

Genel Özellikleri
Çok yıllık, zarif ve çok kullanılan bitkilerdir. Bodur ve boylu olanları vardır. Bodur olanlar daha çok kaya bahçelerinde kullanılır. Uzun boylu olanlar bordür oluşturmada kullanılır. Genellikle mayıs aylarında çiçeklenirler. Ancak yazın geç çiçeklenenler de vardır. Tüp ya da çan biçiminde çiçeklere sahiptir.

Üretimi
Martta seralarda, kasa içerisine hazırlanan kuma tohum atılabilir. Ayrıca kök çelikleri ile de üretim yapılabilir. Tohum ekiminden sonra oluşan fideler nisan – mayıs arasında sökülerek açık alana dikilir. Yan köklerle de üretim yapılabilir. Ağustos ayında alınan 3 – 4 boğum içeren kök çelikleri 7,5 cm ara ile dikilirler.

Ekolojik İstekleri
Az güneşli ve yarı gölge alanlarda iyi yetişir. Humuslu, iyi gübrelenmiş geçirgen topraklarda yetiştirilir. Yazın bol su isterler. Kuzeyde kışı geçireceklerse mutlaka iyi drenajlı toprakların bulunduğu yere dikilmelidirler.

Peyzajda Kullanımı
Bodur olanlar kaya bahçelerinde kullanılırken, diğerleri çiçek bahçelerinde kullanılabilir. Mevsimlik çiçek olarak da kullanılabilmektedir.

Önemli Türleri
Penstemon barbatus
Meksika kökenlidir. Çok yıllık bu türün yazın açan çiçekleri kırmızı renkli ve tüp

biçimindedir. Çiçek rengi pembe ya da somon renginde de olabilir. Yaprakları kılıcımsı ve düzdür. Bitki yaklaşık olarak bir metre boylanır. Güneşli yerleri sever. İyi drenajlı topraklardan hoşlanır. Üretimi tohumla olabildiği gibi kök ayrımı ile de yapılabilmektedir.

Penstemon fruticosus
Çok yıllık bir bitkidir. Çiçekleri leylak, pembe renklidir. Bitki 15 – 25 cm boylanır. Bitki bodur çalı formundadır. Kaya bahçelerinde veya taşlı yerlerde yetişir.

Penstemon hartwegii
Çok yıllık bir bitkidir. Çiçekleri koyu kırmızı renkli, sarkık ve tüpümsüdür. Yaprakları oval – kılıcımsıdır. Bitki boyu 60 – 75 cm boylanır. Güneşli ve korunaklı yerler ile drenajlı topraklardan hoşlanır. Eylül ayında dip tarafındaki sürgünlerden alınan çeliklerle üretimi yapılır.

Penstemon scouleri
20 – 25 cm boyunda çok yıllık bir bitkidir. Toprak üzerinde yayılıcı bir form oluşturur. Çiçekleri pembe, tüpümsü, küçük buketler hâlinde bulunur.

Karşılaşılan Önemli Hastalık ve Zararlılar
Virüs, yaş çürüklük ve yaprak lekesi önemli hastalıkları arasındadır. Zararlılar olarak da en çok thrips, yaprak biti ve unlu bit karşımıza çıkmaktadır.

YER MİNESİ(VERBANA)

Verbena (Yer minesi)
Verbenaceae familyasındandır. Önemli türleri Verbena x hybrlda'dır. Çiçekleri, kırmızı, erguvan rengi, beyaz, mavi. eflatun renklidir.
Kullanımı

parterlerde sat olarak veya sürünücü gövdeye sahip olduklarından yer örtücü bitki olarak, balkon ve teraslarda geniş yayvan saksı veya kasalarda ya da makromelerde kullanılabilir.

Üretimi

tohumlar Ocak-Mart aylan arasında ekilir, üzeri hafifçe kapatılır. 18-20'C'de 20-30 gün içinde çimlenir. Fideler ekimden 4 - 5 hafta sonra 8-10 cm boya gelince şaşırtılırlar. Tohum ekiminden çiçeklen-meye kadar geçen süre 10-12 haftadır.
Park ve bahçelere Nisan ayında 25-30 cm aralık ve mesafelerle dikilirler. Ekim - Kasım aylarına kadar çiçekli kalırlar.

Yetişme istekleri

Sıcağı çok severler, sağlıklı bir gelişme İçin sıcaklık 16"C den aşağı düşmemelidir. Işık isteği, bol ışıklı, güneşli, havadar yerlerde iyi gelişir. Toprak hafif killi, kumlu, bitki besin maddelerince zengin olmalıdır, iyi gübrelenmiş bahçe toprağını severler Orta derecede su ister. Fide devresinde su azaltıldığında erken çiçeklenme olur. Genç bitkilere 1 İt suya 1 - 2 g kompoze gübre olacak şekilde 10 gün arayla gübre verilir. Budama, ilk çıkan sürgün uçtan, alınarak dallanma sağlanır, daha sonra solan çiçekler temizlenir.

Önemli hastalık ve zararlıları;

külleme, kök çürüklüğü, beyaz sinek, yaprak bitleri ve thrips'lerdir.

AÇELYA HAKKINDA BİLGİLER

Açelya, fundagiller (Ericaceae) familyasının ormangülü (Rhododendron) cinsinden bazı bitki türlerine verilen addır.

[AÇELYA]
Anavatanı Kuzey Amerika ile Asya'nın tepelik bölgeleri olan bu bitkilerin çoğu ormanlarda, kayalık akarsu kıyılarında, bataklık ve gölge yerlerde yetişir. Bahar ya da yaz aylarında pembe, altın sarısı, ateş kırmızısı ve portakal renginin bütün tonlarında ya da beyaz renkte çiçekler açan küçük çalılık bitkilerdir. Açelyalar ormangülleri gibi, çürümüş bitki artıklarınca zengin, humuslu toprakları severler.

Japonlar, yaklaşık 1000 yıldır cüce açelyalar yetiştirmekte ve yöntemlerini gizli tutmaktadırlar. Hint açelyası 1680'de Hollandalılar tarafından Çin'den Avrupa'ya götürürlmüş ve bu türden Avrupa'ya özgü birçok yeni tür geliştirilmiştir. Bunlardan biri günümüzde Belçika'nın ulusal çiçeği olarak kullanılmaktadır.

NERGİS

Alımlı ve hoş kokulu çiçekleri nedeniyle birçok ülkede süs bitkisi olarak yetiştirilen nergislerin, başta Avrupa olmak üzere, kuzey ılıman kuşakta kendiliğinden yetişen 40 kadar türü vardır.

Bahçecilik nergisler soğandan üretilerek çoğaltılır.Bir nergis soğanı solduktan sonra sökülmeyip toprakta bırakılırsa gelecek yıl tekrar büyüyerek yeniden çiçek vermeye devam eder.Bugün kesme çiçek yada bahçe çiçeği olarak yetiştirilen nergislerin melezleme yoluyla üretilmiş 1000’den fazla çeşidi vardır.

Nergisler nötr veya hafif alkali kireçli katmanlar üzerinde oluşmuş gevşek yapılı topraklarda iyi gelişir.Çok killi, taban suyu yüksek, asitli toprakları sevmez. Toprak üst kısmı nergislerde, sümbül, lale gibi diğer soğanlı bitkilerden daha uzun süre yaşadığından kuraklığa daha dayanıklıdır. Nergislerin gelişiminde lodos rüzgarının da önemi vardır. Lodos rüzgarı bitkinin gelişimini hızlandırırken, poyraz rüzgarı gelişimini geriletmektedir.

NERGİS YETİŞTİRME TEKNİĞİ
Nergisler, tohumla yada yavru soğanları ayırarak üretilebilirler. Pratikte en çok uygulanan yöntem soğandan ayırma ile yapılan üretimdir.
Her yıl merkezinde yeni bir büyüme konisi geliştirerek irileşen soğanlar aynı zamanda dip kısımlarından 4-5 yavru veririler. Bunlardan 2-3 adedi daha kuvvetli gelişirler. Temmuz-Ağustos aylarında toprak üstü aksamı kuruduktan sonra yapılan söküm sırasında ana soğandan ayrılan yavru soğanlara "ayırma" veya "kaşık" denir. Hemen dikilebilen bu soğanlar irileşip olgunlaşarak "yuvarlak" veya "tek burunlu" olarak anılan hale gelirler. Ertesi yıl bu soğanlar soğan yaprakları arasında yeni bir yavru vermeye başlar ve "çift boğumlu" adını alırlar. Böylece nergis soğanları 1.yaşta

"ayırma", 2.yaşta "tek burunlu" ve 3.yaşta "çift burunlu" olarak sınıflandırılırlar. Ana ve çift burunlu soğanlar soğan üretimi için kullanılırken, bitki üretimi için kullanılan soğanlar tek veya çift soğanlardır.
Tohumla üretim ancak ıslah çalışmalarında kullanılabilir. Tohumla üretimde bitkinin çiçek durumuna gelmesi için 4-6 sene geçmesi gerekmektedir.
Nergiste yumruları keserek üretim yapma durumu yoktur.

Nergis Yetiştiriciliğinde Yapılacak İşler :

Soğan Hazırlığı : Uygun boylardaki (tercihen çift burunlu) soğanlar hastalık ve zararlılar bakımından gözden geçirilir, ayıklanıp,temizlenir. Ayrıca bölgedeki hastalıklar için ilaçlanır. Soğanlar bağıl nemi %75 ve sıcaklığı 13 oC olan yerde muhafaza edilir.

Nergis için Toprak Hazırlığı :
Sulanmayan tarlalarda toprağın tavı belenerek, sonbaharda toprak pullukla işlendikten sonra tırmıkla düzeltilir ve dikime hazır hale getirilir. Dikim pullukla açılan çizilere arkadan gelen insanların elleriyle yumruları bırakmasıyla olur (kök aşağıya gelecek şekilde). Sulanabilen tarlalarda ise Ağustos başlarında sulama yapılarak toprak tava getirilir ve daha erken dikim gerçekleştirilebilir. Dikimden 3 hafta önce yabancı otlara herbicid (Fussilad) uygulaması yapılarak mücadele edilir.

BEGONYA BAKIMI

BEGONYA BAKIMI VE SULANMASI :

Çok fazla sıcak ya da çok fazla soğuğu sevmeyen bir bitkidir
Kış aylarında bulunduğu ortam 14-15 derecenin altına düşmemelidir.
Kış aylarında bitki aşırı soğukta korunarak , susuz bırakılmamasına dikkat edilmelidir.
Yaz aylarında bitkinin su ihtiyacı giderilmeli ve günde en az iki kez su verilmelidir.
Bitki her defasında aynı ölçekli kap ile sulanmalıdır.Ne çok fazla ne de çok az ..
Sulamalar aynı günde ve aynı miktarda yapılmalıdır.
Çok soğuk kış günlerinde çok soğuk su verilmemelidir .
Sık sık saksı değiştirmek ve büyük saksı kullanmak begonyanın büyümesine ve gelişmesine en büyük engeldir ..Dikkat edilmesi gerekir...

BEGONYANIN ÇOĞALTILMASI :

Begonyanın çoğaltılması köklerinin ayrılmasıyla olabilir.
Bitkinin kökünden çıkarak üst kısımlara doğru ayrılan bölümler bitkiye benzeyen yeni bitkiler oluşturur.
Bu yeni bitkileri alıp saksılara dikerek çoğaltabiliriz.
Bu yöntem hem kolay hemde zahmetsizdir

ORKİDE BAKIMI VE YETİŞTİRME

Orkideler narin, cazip güzellikte, egzotik görünüşlü çiçekleri ile bütün dünyada en kıymetli çiçeklerin başında yer alır. Bu çiçeklerin uzun ömürlü ve dayanıklı olması kesme çiçek olarak değerini daha da artırır.

Orkideler , tropik veya yarı tropik bölgelerde yetişen ve süs bitkisi olarak kullanılan bitkilerdir.Orkideler diğer bitkilerden fazla ilgi beklerler.Önemli olan en uygun ortamı sağlayarak bol çeiçek açmalarını sağlamaktır.

ORKİDE YETİŞTİRME VE BAKIMI :

Orkide yetiştirmeye yeni başlanıyorsa mutlaka üzeri bol tomurcuklu ve birkaç çiçeği açmış olgun bir bitki satın alınmalıdır.Bitkiyi almadan önce evde en uygun ortam ve şartlar ayarlanmalı, mevsim kış ise eve getirene kadar soğuktan muhafaza edilmelidir. (Çiçeğin naylon muhafazasının üzerine gazete kâğıdı sarılabilir.)

Güzel ve uzun ömürlü çiçekler için orkidelerin gece ve gündüz arasında 6-8 derece bir ısı farkına ihtiyaçları vardır. Cinsine göre biraz değişmekle beraber, gündüz:20-25, gece:16-17 derece idealdir.

Direkt güneş almayan bol ışıklı, aydınlık bir yer lazımdır. Sabah veya akşam güneşi alan bir pencerenin yakını idealdir. Penceredeki bir tül perde ışığı yeteri kadar filtre edecektir. Kış aylarında yapay ışık kullanılabilir. Floresan lambalar bu durumda yeterlidir.Yalnı z, ışığı direkt bitkiye değil de, başka bir yerden bitkinin üzerine yansıyabilecek şekilde yerleştirmek gerekir. Bitkinin günde 12-14 saat ışık alması çiçek yapımını hızlandırır.

Yapraklar ışık açısından iyi bir göstergedir. Koyu yeşil, yumuşak yapraklar bitkinin az ışık aldığını, cinsine göre sarımsı-yeşil veya kızarmış yapraklar ışığın fazla geldiğini gösterir. Yeterli ışık alan orkidenin yaprakları açık , canlı bir yeşil olur.
Orkideler yandan değil, tepeden gelen ışıktan daha çok hoşlanırlar.

SULANMASI :

Musluk suyu kireç ve klor taşıdığı için sprey veya sulama suyu olarak kesinlikle uygun değildir. Yağmur suyu veya memba suyu kullanılmalı, su oda sıcaklığında olmalıdır. Saf su gerekli mineralleri taşımadığı için kullanılmaz. Çoğu cinslerde iki sulama arasında üst toprağın hafif kuruması beklenir.Toprağı n tamamen kurumasına izin verilmemelidir. Toprak ıslak değil, nemli olmalıdır. Yaprak ve çiçekler ıslatılmadan sulanır. Saksı tabağında su biriktirilmez. Orkideler genelde ağaç üstlerinde veya geçirgen ormanaltı çürüntülerinde yetiştikleri için çok iyi drenaj gerektirirler.
Sulama ve püskürtme daima sabahları yapılmalıdır . Akşam sulamalarında bitki kurumaya fırsat bulamaz ve hastalanır.
NEM: Yüksek nem oranı şarttır. Bir püskürtücü ile yapraklarına her sabah ılık su püskürtülmeli,çiç ekler ıslanmamalıdır. Daha iyi bir metod çakıllı tepsi kullanmaktır. Bu aynı zamanda drenaj problemini azaltır ve bitkiyi sıcak tutar. İki metod aynı anda kullanılabilir.

BESİN :

Orkideler için hazırlanmış bir sıvı gübre ile yaz aylarında 2, kışın 4 haftada bir beslenir. Aşırı gübreleme faydadan ziyade zarar verir. Önerilere dikkatle uymalıdır.

SAKSI DEĞİŞTİRME :

Bitki sağlıklı görünüyorsa mümkün olduğu kadar saksı değiştirilmemelidir. Saksıdan çıkan birkaç kök önemli değildir. Değiştirme yapılacaksa çiçeksiz bir döneme denk getirilir. (Normal toprak kullanılmaz. Bulunabilirse orkide için hazırlanmış özel torf kullanılmalıdır. ( ağaç kabuğu, yaprak çürüntüsü, yosun ve bitkisel kömürden hazırlanmış karışımlardır).
Uygun torf bulunamazsa bahçe ürünleri satan her yerde bulunabilen hindistan cevizi lifleri kullanılabilir. Yeni saksı eskisinden sadece bir numara büyük olmalıdır.

HAVALANDIRMA :

Orkideler aşırı sıcak, kuru ve havasız ortamları hiç sevmez. Kış aylarında bile havadar mekan ister. Ancak hava cereyanından korumak şarttır. Pencere önleri bu yüzden pek ideal değildir. Bulunduğu ortam bitkiye direk rüzgar gelmeyecek şekilde her gün havalandırılır. Cam açılamadığı zaman vantilatör çalıştırılması da gerekli sirkülasyonu sağlayacaktır. Bitkiler ilkbahar sonlarında korkmadan dışarı çıkarılabilir. Orkideler bundan hoşlanır ve sağlıklı gelişir. Balkon veya bahçenin rüzgardan korunaklı, gölge bir yerinde havalar soğuyana kadar tutulabilir. Güneş yaprakları yakabileceğinden gölge şarttır. Gölge yoksa koyu renk bir tül veya şemsiye ile de korunabilir.

HASTALIKLARI :

Yapraklarda kahverengi nokta veya lekeler

Lekeler sert ise direkt gün ışığından olabilir. Lekelere dokunulmaz. Bitki biraz gölgeye çekilir. Lekeler yumuşaksa mantar demektir. Hasta dallar derhal kesilip alınır.

Büyüme bozukluğu

Dallar yan veya aşağı sarkarak büyüyorsa ışık veya sulama yetersiz olabilir.

Küflenme
Yapraklarda küflenme görünüyorsa serin ortamda aşırı nemlendirme yapılıyor olabilir. Akşamları sulama ve püskürtmeden kaçınılmalıdır.

Çiçek açmayan bitki
Bakımı doğru yapılıyor ve bitki sağlıklı ise daha fazla ışık gerektiğini gösterir. (Yapay ışık)
Gece-gündüz yeterli arasında ısı farkı yoksa çiçeklenme olmayabilir. Zira bitkinin tomurcuk yapabilmesi için gün ışığında ürettiği besini gece dinlenme sırasında depolaması gerekir. Gece yüksek ısı varsa bu besin harcanır. Dolayısı ile tomurcuk yapamaz.

Tomurcuk dökülmesi
Büyük ihtimalle sulama yetersiz veya ortam fazla kuru olabilir. Yeni alınmış bitkilerde çok görülür.
Hijyen
Bitkinin sararmış yaprak ve çiçek sapları mutlaka steril bir makasla kesilmelidir.
Böcek türü zararlılar orkidelerde pek görülmez. Seyrek olarak kabuklu bit olursa alkollü bir pamukla temizlenir.

MENEKŞE HAKKINDA BİLGİLER

Her yılın çoğu döneminde çiçekli muhteşem çiçek en küçük yerlerde bile yer bulduğundan çok ünlü bir çiçektir.

MENEKŞE BAKIMI VE SULANMASI :

*Doğrudan güneş ışığı istemeyen bu bitki dolaylı ışıklardan da yararlanabilir.

*Çok fazla soğuk ve sıcak havada bırakma çiçeğin yapraklarına ve çiçeklerine fayda sağlamaz.

*Hava akımlarından kolay etkilenen Menekşe bitkisi bu etkiden korunmalıdır.

*Kış aylarında menekşenin bulunduğu ortam 14-15 derecenin altına düşmemelidir.

Sulamada en önemli unsurlar;

-Kış aylarında bitki aşırı soğuktan korunarak susuz bırakılmamasına dikkat edilmelidir.

-Yaz aylarında ise bitkinin suya olan ihtiyacını tamamen gidermek için Haftada en az iki kere sulanmalıdır.

-Su bitkinin her bölümüne ulaştırılmalıdır.

-Sulanmadan sonra bitkinin tabağında su kalmamasına çok dikkat edilmelidir.

-Bitkiyi sularken kullanılan kap her sulamada aynı ölçüde olmalıdır.

-Sulamalar aynı günde ve aynı miktarlarda su ile yapılmalıdır.

-Menekşede çok büyük bir değişiklik görülmediği sürece sulanmada kullanılan kap, ölçü ve su miktarı değiştirilmemelidir.

*Bitkiye kış aylarında musluktan aldığımız soğuk çeşme suyunu vermemeliyiz. Verdiğimiz su oda sıcaklığında olmalıdır.

*Sık sık saksı değiştirmek, büyük olan saksılar menekşenin gelişmesine çok büyük engellerdir.

ÇOĞALTILMASI :

*Menekşenin çoğaltılması bitkinin köklerinden ayırma yöntemiyle olabilir.

*Bitkinin kökünden çıkarak üst kısımlara uzanan ince kısımlar bitkiye benzeyen yeni bitkiler oluşturur.

*Bu yeni bitkileri alıp başka saksılara dikerek yeni menekşeleri oluşturabiliriz.

*Bu yöntem hem kolay hem de zahmetsizdir.