Su Değirmeni
su değirmenlerinin iki türü vardı.Birinci türde, değirmen çarkı, değirmen taşlarının altına yatay olarak yerleştiriliyor ve bir su akıntısı tarafından döndürülüyordu. Arada hiç dişli yoktu. Çark mili uzatılıp, yukarda taşla birleştirilirdi. Hem sürekli hızlı akan akarsulara gerek göstermesi, hem de 1,5 beygirgücünü aşmayan çalışma güçlerinden dolayı,bu değirmen türü sonradan pek geliştirilmedi. Günümüzde de yalnızca Avrupa ve Asya'nın dağlık bölgelerinde az sayıda örneği bulunmaktadır.İkinci tür değirmende çark dikey olarak yerleştiriliyor ve çarkın kanadına aşağıdan ya da çarkın üstündeki bir oluktan su veriliyordu. Böylece, dönme gücü yalnızca oluktan gelen su basıncıyla değil, çarktaki kanatların ağırlıklarıyla da ortaya çıkıyordu. Çapları 2,6 metre olan çarkların kullanıldığı Roma değirmenlerinin 36 beygirgücünde olduğu sanılmaktadır. Saatte 300 kg un işleyebilen bu değirmenler, 3045 dev/dak hızla dönüyorlardı. Yatay çarkın tersine, ikinci tür değirmende, değirmen taşlarına 4 kat artırılmış hız veren dişliler kullanılıyordu. Dikey çarklı değirmenler, yeterli suyun bulunduğu her yerde yapılabilmelerine karşılık, su dönüşünü sağlamak için ayrıntılı düzenler kurulmasını gerektirmeleri bakımından düşük güçlü oluyorlardı.
